Ineke Tiolants (US)

Loodscafé Aarschot
February 08, 2015

review & pictures: Freddie

Na enkele super ‘corners’ op het einde van 2014 met o.a. de Aarschotse eminentie ‘Flor Colenbuders’ werd dit jaar de spits afgebeten door Mario Pesic en moesten ze in ‘De Knoet’ natuurlijk proberen het niveau te blijven handhaven en dat is niet altijd zo evident als het lijkt, en met enige inbreng van ondergetekende was de tip aangekomen bij ‘Jassie’.

Sinds enkele weken waren de contacten met Ineke Tiolants werkelijkheid geworden en zou deze Limburgse diamant eens de grenzen buiten van haar eigen provincie gaan verkennen. Mij en zovele andere die de memorabele donderdagavond in de MOD aanwezig waren moest deze ‘youngster’ niet meer overtuigen en met nog geen 19 lentes op de teller vind ik dat er nu maar eens werk van moet worden gemaakt om ook de nog niet fans over de streep te trekken. Niet dat Ineke het aan fans ontbreekt want gisteren was het Loodscafé al een tijdje voor aanvang druk bevolkt met haar eigen aanhang. Die van ‘Osschot’ komen altijd wat later maar zouden nu eens in de gang moeten plaats vatten wat ze dan ook tot de harde realiteit moesten ervaren want een plaatje ‘Sold Out’ zou hier niet misstaan hebben. Misschien een tip….’camerake’ plaatsen en concert ook ‘live’ in De Knoet op de TV-schermen laten plaatsvinden.

Stipt rond 17.00u begon Ineke Tiolants er aan en werd het meteen muisstil toen de eerste noten van ‘In The Ghetto’ de eerste niet fans al meteen met verstomming wist te slagen. Met deze ‘prayer in C’ zoals Ineke het op haar setlist weet te verbloemen wist meteen het overvolle Loodscafé dat dit wel eens een speciale avond zou kunnen worden.
Voor mij kwamen de eerste rillingen bij de vertolking van Townes Van Zandt zijn inmiddels overbekende klassieker ‘If You Needed Me’. Deze ballad draait al bijna 43 jaar mee alsof het nog een hedendaagse song is en dit nummer moet voor Ineke misschien ook wel meer dan ‘dat’ betekenen want haar glinsterende oogjes vonden meteen de lachende ogen van haar mama, of beeldde ik me dit maar in?
Met nummers als ‘Boedapest’, ‘Old Hippie’ en ‘Verdronken Vlinder’ wist ze meteen iedere gevoelige snaar te treffen met een stem die wel tot in het verre Alken moet te horen zijn. Krachtig zowel bij de lage tonen maar ook glashelder als ze eens een refrein de hoogte in moet. Voor dat iedereen hier goed besefte wat ze overkwamen was helaas de eerste set al een feit en konden de meesten eindelijk terug ademhalen want het unieke is dat Ineke Tiolants dit anders toch levendig café muisstil wist te houden maar dat wisten we natuurlijk al ;-). Buiten één enkele keer de tekst zijn kwijt geweest verliep alles vlot maar zelfs dat kan bij de grootste ook al eens voorvallen want uiteindelijk is this our land! (inside joke)

Aan mama Wendy had ik plechtig moeten beloven dat ik eerlijk zou zijn in mijn recensie en met die gedachte nam ik papa Gino ook mee om tijdens de pauze eens te gaan brainstormen b de Flor en zijn madam. Bescheiden als die Colebunders maar kan zijn werd het natuurlijk geen storm maar alle tips zijn uiteraard welkom om deze toch wel ontluikende diamant nog een beetje te kunnen fine-tunen.

Na de korte pauze pakte Ineke Tiolants de draad weer op met ‘Troy’ en meteen daarna hield ook zij een ode aan Luc De Vos
Door zijn ‘Mia’ te brengen en daardoor werd Ineke onze kleine piranha. Vanaf dat moment ging het alsmaar crescendo met de waardering voor deze jonge Limburgse en met ‘The River’ kreeg ik ondanks een warm café toch weer rillingen over me heen. Toen Ineke ‘Cash’ Tiolants een medley van haar idool Johnny wist te brengen moest het maar eens gedaan zijn met dit hoogstaand intiem concert dachten die van ‘Osschot’ en werd er maar gewoon meegezongen zoals vanouds hier in het Loodscafé. Op hetzelfde elan verder gaan was voor Ineke geen moeite met de Vlaamse evergreen ‘De Lichtjes Van De Schelde’ en ook haar Italiaans mag er best wezen met haar versie van ‘Marina’. Ambiance ten top!

Uiteraard kan ook Ineke Tiolants niet vertrekken zonder een ‘encore’ en daarvoor haalde ze als rasechte Belgische haar beste Frans uit de kast met de vertolking van Stromae zijn ‘Papaoutai’. Speciaal voor den Tesse moest de arme ziel nog een nummer brengen en toen de ganse zaal riep dat het er eentje mocht zijn dat al was gehoord deinde iedereen terug mee met ‘Folsom Prison’ en ‘Jackson’ en meer moet dat niet zijn.

Is het nu werk van Townes Van Zandt, Boudewijn De Groot, Johnny Cash, Stromae of zelfs Bobbejaan Schoepen deze Ineke Tiolants kan met haar krachtige en mooie stem werkelijk alles aan en we hopen met ons allen dat ze nog een glansrijke carrière voor de boeg heeft want zonder te moeten overdrijven was ik misschien nog wel de meest kritische onder ons allen, en Ineke go your own way!